Verschil tussen onvoorwaardelijke en onzelfzuchtige liefde:
Onvoorwaardelijke liefde heeft geen grenzen. Het heeft geen voorwaardes. Dat is gevaarlijk. Als onvoorwaardelijke liefde je hoogste vorm van liefde is loop je het risico jezelf weg te cijferen. Onvoorwaardelijke liefde klinkt mooi, maar het is naïef. Het is zweverig.
Er is niets slechts aan het hebben van grenzen en voorwaardes.
Onzelfzuchtige liefde is iets anders. Het kan zeker grenzen en voorwaardes hebben. Onzelfzuchtig betekend "niet uit eigen belang of het belang van de ander". Maar je handelt uit een gevoel van wat het beste is voor het geheel.
Als jij iets niet wil of mensen blijven tegen je liegen of de boel bedonderden, kun jij best onvoorwaardelijk blijven, maar hiermee sta je toe dat deze mensen hier mee weg komen en over je heen blijven lopen. Je kunt dit tot op zekere hoogte toelaten en incasseren. Maar vroeg of laat zul je toch echt verantwoordelijkheid moeten nemen over de situatie.
Dit kan betekenen dat je mensen los moet laten of een relatie moet verbreken. Een grens aangeven nu is het genoeg. Dit is liefde voor jezelf en tevens ook de ander. Hiermee laat je ook aan de ander jouw waarde zien. Dit zal altijd een daad zijn wat uiteindelijk ten goede komt voor jezelf EN de ander. Als iedereen dit zou doen krijgt onacceptabel gedrag geen kans meer, want deze mensen zullen zonder vrienden en heel erg alleen eindigen.
Dit is een daad van onzelfzuchtige liefde. Zo nemen wij mensen weer verantwoordelijkheid over het leven zoals het bedoeld is. We dienen het leven waardig en respectvol te behandelen, handel hier dan ook naar en geef je grenzen aan.
Onvoorwaardelijke liefde kan dit niet, want onvoorwaardelijke liefde is lief hebben zonder grenzen. Dat betekend dat we alles maar accepteren en toestaan. Kan dit echte liefde zijn?
Uitdagend gedachtegoed voor de mensen die nog steeds onvoorwaardelijke liefde als dat mooie prachtige en heilige woord zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten